Henüz vakit varken, gülüm,Paris yanıp yıkılmadan,Henüz vakit varken, gülüm,Yüreğim dalındayken henüz,Ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biriVolter Rıhtımı’nda dayayıp seni duvaraÖpmeliyim ağzındanSonra dönüp yüzümüzü Notrdam’aÇiçeğini seyretmeliyiz onun,Birden bana sarılmalısın, gülüm,Korkudan, hayretten, sevinçtenVe de sessiz sessiz ağlamalısın,Yıldızlar da çiselemeliİncecikten bir yağmurla karışarak.
